Άντε πάλι στο Άστυ μας.

Δεν μου έλειψε καθόλου, αλλά βουτιά στα παγωμένα νερά του ευβοϊκού δεν έκανα, έβρεχε όλη την ώρα, κ έκανε κρύο.

Δεν πέρασα άσχημα, χαλαρά, οικογένεια με τις εξάρσεις, φωνές, συζητήσεις με τα ξαδέλφια, με τους θείους, θείες, την μάνα μου που μένει εκεί κ έχει ηρεμήσει

Τώρα πάλι εδώ, στην δική μας ρουτίνα, με το άγχος να βρω δουλειά για το καλοκαίρι, να καλύψω τα πάγια έξοδα του σπιτιού, λογαριασμούς, κλπ κλπ

Όλα αυτά τα βαρετά

Πρώτη φορά μου φάνηκε το μέρος ερωτικό, είδα όμορφα πρόσωπα, πλάσματα υπέροχα κ ανασκίρτησε η καρδιά μου, σκέφτηκα "υπάρχει ελπίδα".

Μέσα σε όλα κ μια μετακόμιση που είναι στην αναμονή, κ με σκοτώνει ακόμα μια άλλη μετακόμιση, όχι ότι έχω πολλά πράγματα, αλλά έχω λίγα κ βαριά, όπως δίσκους, βιβλία, μηχανήματα. Χθες μετρούσα πως από τότε που έφυγα τελειωτικά από την μάνα μου, έχω κάνει γύρω στις 60 μετακομίσεις, ουφ, δεν αντέχω άλλο, γιατί να μη  μπορώ α αποκτήσω δικό μου σπίτι να τα βάλω εκεί κ να μην ξανακουνηθούν πια. Βλέπω φίλους που έχουν δικά τους σπίτια κ πόσο ζηλεύω.

Μήπως να παντρευτώ???????????????????

Χαχαχα