Μόνο που εγώ μιλούσα για το άτομο του κ όχι για τον τρόπο που πέθανε.
Αλλά γενικά σαν λαός είμαστε κοντόφθαλμοι, επί πλέον είμαστε "πνεύματα αντιλογίας" στους ίδιους τους εαυτούς μας, δεν μου κάνουν εντυπώση πια τέτοιες εκδηλώσης, εδώ έχουμε συγχωρέσει τον Μαστοράκη που επί χούντας μεσουρανούσε κ τώρα θεωρήται ο μέγας ευεργέτης των μίντια.
Τι να λέμε οι ίδιοι άνθρωποι που θέλαν να τον λυντσάρουν τώρα του φιλάνε τα αρχίδια, τέτοια ξεφτίλα.
Κ τι δεν άκουσαν τα αφτιά μου από φιλούς, που ούτε που το περίμενα να ΄χουν κρυφολατρεία για τον χριστόδουλο, ενώ όσο ήταν εν ζωή, δεν τους άκουσα ποτέ να τον υμνούν.
Κακό πράγμα ο φόβος, σε πάει πίσω, σε κάνει να κουρνιάζεις σαν το μικρό κουτάβι.
Αλλά να με κάτι τέτοια βλέπεις ποιοί έχουν τα κότσια να λένε τα πράγματα ως έχουν κ όχι να φοβούνται την σκία τους.
Σε αυτούς τους δήθεν, τους καθώς πρέπει, τους δήθεν επαναστάτες, λέω
Σ Τ Α
Τ Σ Α Κ Ι Δ Ι Α Α Α Α
1 σχόλιο:
sta arxidia sou oi malekes oi ypokrites .
Δημοσίευση σχολίου