LA ANTENA

Είδα το "La Antena", καταπληκτικό, μια ελεγεία στον βουβό κινηματογράφο, με αναφορές σε ταινίες της εποχής του βωβού κινηματογράφου, όπως το "Μετροπολις", "Από την γη στην σελήνη", , αλλά κ από ταινίες ομιλούμενες όπως το "Μπραζίλ","Ο Πολίτης Κέιν".
Ασπρόμαυρο, με υπέροχη μουσική που "παίζει" πάνω στους πρωταγωνιστές δίνοντας πότε δραματικό χαρακτήρα κ πότε κάνοντας την ανάλαφρη. Η ταινία ενώ προέρχεται από την Αργεντινή, μόνο η λεζάντες κ κάποιες φορές η φωνές μας υπενθυμίζουν ότι είναι Αργεντίνικο, κατά άλλα η ταινία διαδραματίζεται σε μια πόλη αντίστοιχη μάλλον της Νέας Υόρκης όπου χιονίζει συνεχώς, με μία άποψη φουτουριστική/σουρεαλιστική.

Χρησιμοποιεί όλα τα "παιχνιδίσματα" των βουβών ταινιών, προσθέτοντας σύγχρονες τεχνικές, οι λεζάντες είναι "φούσκες" όπως στα κόμικς, κ αναλόγως την εξέλιξη της σκηνής "παίζουν" κ αυτές τον ρόλο τους δίνοντας ένταση, τίποτα στην ταινία δεν είναι περιττό, όλα κ όλοι είναι πρωταγωνιστές..

Η ταινία είναι του είναι του Εστεμπάν Σαπίρ, πρωταγωνιστούν οι : Αλεσάντρο Ουρνταπιλέτα, Βαλέρια Μπερτσουτσέλι, Τζουλιέτα Καρντινάλι.

Η ταινία παρουσιάστηκε στην έναρξη του Διεθνούς Φεστιβάλ Ρότερνταμ το 2οο7


Το έργο παίζεται στον κινηματογράφο "Μικρόκοσμος¨ως της 28 Φεβρουαρίου, ένας κινηματογράφος που έχει δείξει πολλά κ ωραία πράγματα, που δεν περιορίζεται μόνο στις προβολές ταινιών αλλά κ σε εκθέσεις, παρουσίασης βιβλίων. 

Οι παλαιότεροι θα θυμούνται τον κινηματογράφο "Αλφαβιλ" στη δεκαετία του 80' για τις μαραθώνιες προβολές του, τις συναυλίες κ άλλα πολλά.

Αλλά κ στον κινηματογράφο "Τριανόν"  είδαμε αντίστοιχες καταστάσεις. με τις ζωντανές ορχήστρες κατά την διάρκεια των προβολών, συναυλίες, κλπ.
Χαίρομαι που υπάρχουν χώροι τέτοιοι που μπορείς να αφεθείς στην μαγεία που σου προσφέρουν , μακρυά από την σουπέρ μάρκετ κατάσταση των περισσοτέρων κινηματογράφων.

Μην το χάσετε

Τόσο πολύ χιόνι δεν έχω ξαναδεί στην Αθήνα

Μετά από μια άσπρη μέρα κάτι καλό ξημερώνει

Επιτέλους χιόνισε.

Χθές φεύγοντας από την δουλειά, χιονοθύελα, δεν έβλεπά τίποτα μπροστά μου, γλυστρούσε ο δρόμος, όλα κάτασπρα. Κάνει κρύο, αλλά προτιμώ αυτό το κρύο από το αρρωστημένο του νοτιά. Δεν έχω φωτογραφική μηχανή πια, ήθελα να τραβήξω κάποιες φωτογραφίες. 

Το σπίτι ζεστό, το καλοριφερ δουλεύει ασταμάτητα, όχι τίποτε άλλο, αλλά έχω βαρεθεί να κατεβαίνω στον διαχειριστεί κ να του λέω να ανάψει τα σώματα, γιατί στον 5ο που είμαι θα με βρούν κατεψυγμένο, να ακούω διάφορες δικιολογίες, την στιγμή που πληρώνω ένα σκασμό κοινόχρηστα.

Αλλά όχι δεν θα γκρινιάξω σήμερα.

Σήμερα είναι μια άσπρή μέρα, κ από το μπαλκόνι μου όλα είναι άσπρα, αν κ τώρα έχει βγάλει ήλιο κ άρχιζουν κ λιώνουν.
Χθες σεισμός στις τρείς περίπου το βράδι, η γάτα μου ανήσυχη, με μια τάση να βγεί έξω. Στην αρχή δε μπορούσα να καταλάβω, γιατί τα βράδια θέλει να βγαίνει έξω στο μπαλκόνι κ να σκαρφαλώνει στα Γιούκα που έχω, μετά είχε ένα αποσβολωμένο ύφος, το ξέρω αυτό το ύφος, αισθανθηκα ότι κάτι δεν πάει καλά κ πριν τελειώσω την σκέψη μου, κουνηθήκαμε. Δεν ήταν μεγάλος, περίμενα την συνέχεια, η γάτα ήρθε μετά από λίγο κ κούρνιασε στην αγκαλιά μου, με πήρε ο ύπνος.

Η κουζίνα μου είναι ανατολική, κ ο ήλιος από το πρωϊ μέχρι της μία είναι εδώ, κάθωμαι σε μια πολυθρόνα, του δρόμου, κ λιάζομαι, ακολουθώ πιστά την καθημερινή ζωή της γάτας μου, κ ομολογώ ότι είναι τόσο σωστή, όσο βέβαια έχω χρόνο, γιατί περνάει πολλές ώρες να κοιμάται, αλλά κ να λιάζεται με τις ώρες, όταν ο ήλιος είναι εδώ. Αυτή η πολυθρόνα ανήκη κ στούς δυό μας.

Έβαλα κάποια φυτά μέσα στην κουζίνα κ νομίζω ότι κάποια θα τα κρατήσω, εδώ, έδωσαν μια άλλη πνοή. Τα υπολοιπά τα άφησα στο μπαλκόνι, το ένα δίπλα στο άλλο, τα μεγαλα κοντά κοντά κ τα πιο μικρά από κάτω τους, για να τα προφυλάξουν. Χθές το βράδι που γύρισα, βγήκα κατευθείαν στο μπαλκόνι, να δω σε τι κατάσταση ήταν κ να τινάξω το χιόνι από πάνω τους.

Θα ήθελα να ήταν δικό μου το σπιτι, κ να μπορούσα να κάνω κάτι καλύτερο γιαυτά, αλλά ο ιδιοκτήτης μου είναι άθλιος, τον ενοχλεί κ που αναπνέω. Όσο ωραίο είναι αυτό το σπίτι τόσο αντιπαθητικός είναι αυτός κ θέλω να φύγω από δώ. Βέβαια είναι κ άλλος λόγος που θέλω να φύγω από το σπίτι, αλλά όχι από την περιοχή, τα έξοδα, θέλω να βρώ συγκάτοικο, άνδρά? γυναίκα? να μοιράζομαστε τα έξοδα, να λέμε κ μιά κουβέντα.
Από τότε που έφυγα από το σπίτι της μάνας μου, πριν από πολλά χρόνια, μένω με συγκάτοικους, ελάχιστες φορές έχω μείνει μόνος κ στην αρχή είναι ωραία, μετά μαραζώνω. Την μοναξιά δεν την αντέχω, κ όσο κ να μιλάω με την γάτα, δεν είναι το ίδιο πράγμα.

Σήμερα  κ αύριο θα πάω κινηματογράφο, ύστερα από πολλή καιρό, λόγω αφραγκίας. Θέλω να δώ το καινούργιο έργο του Τιμ Μπάρντον, μου αρέσουν όλες οι δουλειές του κ κάποιες ταινίες όπως ο "Αρχοντάς των δαχτυλιδιών" έπρεπε να τα είχε σκηνοθετήση αυτός ή ο Τέρυ Γκίλιαμ αλλή αγαπημένη μου μορφή, ακόμα κ τον "Χάρι Πότερ", ένας από τους δύο έπρεπε να τα είχαν σκηνοθετήση. Η φαντασία τους είναι ανοικτή μακριά από τα τυπικά δεδομένα του παγκοσμιού κινηματογράφου. Το άλλο έργο που θέλω να δω είναι το "Αντένα", ένα αργεντίνικο, μαυρόασπρο κ βουβό έργο.

Νομίζω ότι καλό έρχεται στον ορίζοντα

Τελικά κατάφερα μέσω μέσου να τραβήξω 4 φωτογραφίες του χιονισμένου τοπίου από το σπίτι μου.

Τελικά την έκθεση του Βασίλη δεν την είδα, κ αυτό γιατί πέθανε ένας 1ος ξάδελφος, 37 χρονών, έτσι ξαφνικά από ανακοπή. Την επομένη ημέρα πήγαμε να πούμε το στερνό αντίο. Εκεί λοιπόν, κάποιος βρηκε την ευκαιρία να μου "φάει" την τσάντα παραβιάζοντας το αυτοκίνητο του αδελφού μου. Κ τι πήρε; χαρτια, μια φωτογραφική μηχάνη χαλασμένη, την αντέντα μου, κ κάποια προσωπικά αντικείμενα. Δεν βρέθηκε ποτέ. Έχουν περάσει μέρες από τότε.

Οι μέρες κυλούν γρήγορα,ή τουλάχιστον έτσι φαντάζουν στα μάτια μου. Κρύο, παγωνιά, άλλη μια φορά με έχουν κλέψει, τότε μου είχαν κλέψει το ποδήλατο κάτω από το σπίτι μου, ένα ποδήλατο παλιό, με μεγάλη αξία, ήταν δώρο φίλου.

Σήμερα στο τρένο για Κηφησιά, μπήκα σε ένα βαγόνι στην τελευταία σειρά, όλοι όσοι καθόντουσαν διάβαζαν βιβλίο, μια κινητή βιβλιοθήκη, άνοιξα το βιβλίο μου κ διάβασα, η διαδρομή που κάνω καθε πέμπτη είναι μεγάλη κ πάντα παίρνω ένα βιβλίο μαζί μου, μερίκες στιγμές χαζεύω κ έξω.

Διαβάζω ένα βιβλίο το "ΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΓΙΑΚΟΥΜΠΙΑΝ" του Αλάα Αλ-Ασουάνι. Ωραίο είναι, τουλάχιστόν όσο έχω διάβασει, μυθιστόρημα πάνω στην σύχρονη Αίγυπτο κ συγκεκριμένα στο Κάϊρο, με αναφορές από το παρελθόν της πόλης, αλλά κ της Αιγύπτου.

Βραδιάζει πιο αργά, κάτι είναι κ αυτό, ιδίως όταν η μέρα είναι ηλιόλουστη όπως σήμερα, ροδαλί ηλιοβασίλεμα, Ήλιος ο άρχοντάς της μέρας

Κάθε φορά μιά άλλη φορά

Αμάν πια!!!

Μεγάλος τζόγος έγινε για τον Χριστόδουλο, από φίλους που δεν το περίμενα, τόσο πολυ τους πείραξε το ότι τους έστειλα την φωτογραφία του με την λεζάντα, που μου αφαιρέσαν το δικαίωμα να τους στέλνω οτιδήποτε, ότι κ καλά δεν σεβάστηκα την μνήμη του νεκρού, ότι δεν σεβάστηκα τον τρόπο που πέθανε, τέτοια κ άλλα  α-διάφορα. 

Μόνο που εγώ μιλούσα για το άτομο του κ όχι για τον τρόπο που πέθανε. Αλλά γενικά σαν λαός είμαστε κοντόφθαλμοι,  επί πλέον είμαστε "πνεύματα αντιλογίας" στους ίδιους τους εαυτούς μας, δεν μου κάνουν εντυπώση πια τέτοιες εκδηλώσης, εδώ έχουμε συγχωρέσει τον Μαστοράκη που επί χούντας μεσουρανούσε κ τώρα θεωρήται ο μέγας ευεργέτης των μίντια. Τι να λέμε οι ίδιοι άνθρωποι που θέλαν να τον λυντσάρουν τώρα του φιλάνε τα αρχίδια, τέτοια ξεφτίλα. Κ τι δεν άκουσαν τα αφτιά μου από φιλούς, που ούτε που το περίμενα να ΄χουν κρυφολατρεία για τον χριστόδουλο, ενώ όσο ήταν εν ζωή, δεν τους άκουσα ποτέ να τον υμνούν. Κακό πράγμα ο φόβος, σε πάει πίσω, σε κάνει να κουρνιάζεις σαν το μικρό κουτάβι. Αλλά να με κάτι τέτοια βλέπεις ποιοί έχουν τα κότσια να λένε τα πράγματα ως έχουν κ όχι να φοβούνται την σκία τους. Σε αυτούς τους δήθεν, τους καθώς πρέπει, τους δήθεν επαναστάτες, λέω  

Σ Τ Α 

Τ Σ Α Κ Ι Δ Ι Α Α Α Α