Α@Η2Ο

είμαι στις μαύρες μου

μπορεί να φταίει κ ο καιρός

κάθομαι σπίτι

γράφω μουσική μόνο κάποιοι φίλοι που τα λέμε

αυτό μου δίνει δύναμη

βαριέμαι τα ίδια

κ

τα ίδια

ξεκινάει κάτι στην πορεία θολούρα

δεν μπορώ άλλο

συζητάμε "να τα πούμε σύντομα" κ η συντομία έχει γίνει αιώνας

προσπαθώ να είμαι καλύτερα

αλλά δεν μπορώ

δεν έχω καμιά όρεξη

σταμάτησα να τρώω

μόνο καπνίζω

κοιμάμαι αργά

με το μυαλό άδειο τα μάτια κολλημένα στο ταβάνι

"βλέπω" τηλεόραση

τα μάτια μου σκοντάφτουν στην θλίψη μου

θέλω να κλάψω

αλλά δεν γίνεται

στερεψα

δεν έχω δεν θέλω δεν μπορώ δεν

Η ΄Ανοιξη μας ήρθε, για πόσο όμως?

Ξύπνησα ευδιάθετος σήμερα. Ήταν κ πολύ ωραία η εκπομπή χθες, απρόβλεπτη, με έναν επίσης καλεσμένο από σπόντα. Μιλήσαμε πολλές ώρες, κ μουσική που είχε φέρει από την Πολή. Η διάθεση έχει αλλάξει, όχι όμως αυτά που συμβαίνουν στην ζωή μου. Νέα προβλήματα, οικονομικής φύσεως που με απασχολούν κ πρέπει να βρουν την λύση τους συντόμως. Δουλειά δεν έχω, αρά κ λεφτά. Κάποια Σιάτσου που κάνω εδώ κ εκεί. Τα χρήματα πια δεν φτάνουν ούτε για να φτύσεις, μόλις τα παίρνω κάπου τα ακουμπάω. Ατέλειωτο παιχνίδι. Στην αρχή νόμιζα ότι εγώ ήμουν αυτός που δεν μπορούσε να κρατήσει λεφτά στα χέρια του. Τελικά κατάλαβα ότι όλοι μας είμαστε έτσι, όχι γιατί μας περισσεύουν, κάθε άλλο, γιατί δεν μας φτάνουν. Κόβεις από εδώ, κόβεις από εκεί, αλλαγή καμία. Όλοι οι φίλοι παραπονιούνται. Έρχεται το Πάσχα - ποσώς με ενδιαφέρει η θρησκευτική του μορφή - έχει πάψει να με ενδιαφέρει πάρα πολύ καιρό τώρα. Δεν είναι ο θεός που με φοβίζει, αλλά η ανθρώπινη ανοησία κ γι αυτήν δεν υπάρχει καμία λύτρωση ο θεός ο ίδιος να κατέβει. Ακόμα αναρωτιέμαι πως υπάρχει κόσμος - κ είναι πολύς - που πιστεύει ότι ο θεός τα έκανε, τα κάνει όλα? άραγε έχουν σκεφτεί ότι πριν υπάρξουμε σαν μορφές οι άνθρωποι, η φύση υπήρξε κ ότι θα υπάρξει κ μετά την ύπαρξη μας. Είναι τόσο απλό κ εύκολο να το καταλάβεις κ αρκεί να "ακούσεις" τη φύση. Όμως για μένα Πάσχα, σημαίνει η αρχή της καλοκαιρίας, το γέμισμα της γης, η αναγέννηση, σε μια γη που "κοιμόνταν" προετοιμαζόμενη μέσα στο χειμώνα να ξεπροβάλλει τα πλούσια εδέσματα της, για όλους μας κ όχι κατά ανάγκη μόνο του ανθρώπου. Επίσης σημαίνει λίγη ξεγνοιασιά από τα προβλήματα, στοργή κ περιποίηση από τους συγγενείς. Να μην χρειάζεται να σκεφτείς " τι να μαγειρέψω σήμερα?", κάποιος άλλος το κάνει για σένα κ εκείνος με την σειρά του το κάνει με ευχαρίστηση αφού όλο τον υπόλοιπο καιρό υπάρχει μόνο στην μοναξιά του. Αναρωτιεμαι αν θα αλλάξουν τα πράγματα στην Ζωή μου?

Πάλι βρέχει

Ο καιρός άλλαξε, από χθες πάλι βρέχει. Δεν πρόλαβα να μαζέψω τα χειμωνιάτικα κ ξανά πίσω στα καθημερινά. Δεν μου αρέσει , το λέω, μου άρεσε που για 2 μέρες έβγαλε ήλιο, περπατούσα στον δρόμο με το κοντομάνικο. Τώρα πάλι σκεπάζομαι με το πάπλωμα, αλλά κ η διάθεση άλλαξε, κλείστηκα πάλι στον εαυτό μου. Γκρίζος ουρανός, γκρίζες σκέψεις, γκρίζα όνειρα. Που κ που έρχεται στις σκέψεις μου η παλιά ιστορία, κ ακόμα αναρωτιέμαι πότε πρόλαβε να μου αφήσει τόσα σημάδια, μόνο 21 ζωντανές μέρες περάσαμε μαζί κ οι υπόλοιπες μόνο μέσω βίντεο. Ακόμα αναρωτιέμαι το γιατί, μετά προσπαθώ να σφηνώσω τις σκέψεις μου κ να σκεφτώ κάτι άλλο, δεν πετυχαίνει πάντα, χάνομαι μέσα στα "γιατί" κ αν ήταν τελικά όλα αυτά αληθινά, αν τελικά δεν έβλεπα μπρος μου αυτό που θα ακολουθούσε. Το μόνο που απόμεινε από όλο αυτό είναι μια μεγάλη απορία Χτες είδα στην ΝΕΤ ένα έργο για έναν gay ναύτη που δολοφονήθηκε άγρια από συν ναύτες του γιατί ήταν gay. Έκλαψα, δεν μπορώ να πω, μου άρεσε, αλλά πιο πολύ μου άρεσαν αυτά που έλεγε η μάνα του στο δικαστήριο για τον θάνατο του γιου της. Έλεγε λοιπόν, " όσο κ να θέλει συγχωρήσει τον κατηγορούμενο, ακόμα δεν μπορεί, όσο κ να θέλει να ξεκολλήσει το μυαλό της από το συμβάν, δεν μπορεί, κ νιώθει σαν έχει πέσει μέσα σε μια μεγάλη λακκούβα όπου δεν υπάρχει φως κ έχει μείνει με την απορία ΓΙΑΤΙ?" κάπως έτσι νιώθω κ εγώ, ΓΙΑΤΙ?, δεν μου έδωσε ποτέ μια εξήγηση, τι έγινε κ έμεινα με την απορία κ αυτή η απορία με βασανίζει από τότε. Ίσως δεν θα μάθω ποτέ, αν κ έχω την ελπίδα ότι θα εμφανιστεί από το πουθενά, τι θα μου πει όμως δεν ξέρω. Ίσως άδικα βασανίζομαι, τώρα πια δεν τον θέλω, θέλω μια εξήγηση κ μια συγνώμη. Τον έπνιξα" γρήγορα, ίσως γιατί βρίσκομαι σε μια περίεργη φάση της ζωής μου όπου όλα αλλάζουν, μεγαλώνω κ μεγαλώνουν όλα μέσα μου. Περνάω πολλές ώρες μόνος στο σπίτι, δεν έχω σκέψεις, πως θέλω να φτιάξω τον χώρο μου, μεσα στο σπίτι, μέσα στην ψυχή μου. Δεν συμβαίνει κ κάτι που να με ανεβάσει στα ύψη, προσπαθώ μόνος μου να απογειωθώ, δεν τα καταφέρνω πάντα κ επίσης δεν τα καταφέρνω όσο θα ήθελα ή δεν γίνεται πάντα. Το θετικό είναι πως ο πόνος έγινε εμπνευση, γράφω μουσική κ αυτό με ανακουφίζει. περιμένω το καλοκαίρι να φύγω, να βρεθώ στην θάλασσα, να με γιάνει η θάλασσα

Έχω πολύ καίρο να γράψω

Αποφάσισα να ξαναγράψω Από τότε που άξαφνα χώρισα, πέρασα πολύ δύσκολα με φοβερές μεταπτώσεις στην διάθεση, χωρίς να θέλω να φάω καθόλου, έχασα 10κιλά μέσα σε μια βδομάδα. Σιγά σιγά επανήλθα στην καθημερινότητα μου,πήγα 2 μέρες στην μάνα μου να ξελαμπικάρω κ 2 μέρες στα Γιάννενα να παίξω κ πέρασα πολύ ωραία. Από τότε που γύρισα από τα Γιάννενα, έχω πέσει με τα μούτρα στο γράψιμο της μουσικής κ όλες μου οι μέρες καθορίζονται μόνο από αυτό. Ρετουσάρω παλιά μου κομμάτια κ γενικά βρίσκομαι σε αυτήν την διάθεση, ξεχνώντας για λίγο τον έξω κόσμο. Πολλές φορές μου σκάει μια θολή εικόνα του, που ίσα ίσα ξεχωρίζω το πρόσωπο του αλλά το διώχνω αμέσως. Ήδη όλη αυτή η ιστορία μου έκανε πολύ κακό, δεν μπορώ να το αφήνω να "γυρνάει" όποτε θέλει. Γενικά είναι τα πράγματα δύσκολα, μερική απασχόληση σαν dj κ shiatsu, κ γενικά μισοζώ, όπως όλοι μας εξάλλου. Στον ορίζοντα κάτι καινούργιο συναισθηματικό δεν παίζει, δεν ψάχνομαι κ ιδιαίτερα, αφού είμαι συνέχεια κλεισμένος στο σπίτι κ γράφω, τόσο που ξεχνάω τις ώρες, να φάω, να κοιμηθώ. Ελπίζω ότι θα πάει κάπου όλο αυτό, έχω ήδη ακούσει καλά λόγια για τα νέα κομμάτια, που αποφάσισα, να έχουν τίτλους που δεν θα εννοούν κάτι, αλλά ο καθένας θα το προσδιορίζει όπως του "κάθεται" το μουσικό ταξίδι Ούτως ή άλλως, έχω ήδη κ από παλιά κομμάτια τίτλους που δεν σημαίνουν τίποτα, κ έτσι όποιος το ακούει αφήνεται στην μαγεία κ φαντάζεται μια δική του ιστορία. Είμαι πολύ χαρούμενος που μετά από πολύ καιρό ξαναγράφω μουσική. Μόνο αυτό με νοιάζει τώρα, κ δεν βλέπω την ώρα να πάω σπίτι μου κ να κάτσω ανάμεσα στα όργανα, τους δίσκους, το υπολογιστή κ να χαθώ στα νέα μονοπάτια. Ο καιρός μου τα χαλάει λίγο, γιατί έχει συννεφιά μονίμως. Ένταξει περιμένω το καλοκαίρι να έρθει για να φύγω πάλι για Δονούσα κ να επιστρέψω το Φθινόπωρο. Ένα άλλο καλό που έγινε, είναι ότι το σπίτι που μου έχει παραχωρηστεί, μπορώ να το κρατήσω όσο θέλω κ νομίζω ότι έιναι κάλη φάση, γιατί έτσι ότι λέφτα θα βγάλω το καλόκαίρι, θα πάνε εκεί που τα χρωσταω. Βρυξξελλάρια έμαθα ότι θα πας ΝΥ!! κουφάλαααα, αυτή είναι ζωή

ονειρεύομαι την μέρα κ την νύχτα

Κάνει πολύ κρύο, από προχθές, αν κ το σπίτι είναι ιδιαίτερα ζεστό, αλλά όταν βγαίνω έξω, δεν το μπορώ καθόλου.

Περνάω τον περισσότερο καιρό μου εδώ στο σπίτι, κάνοντας δουλειές, ανακαλύπτοντας καινούργιες. Χθες έβαλα φώτα στο δωμάτιο κ στο σαλονάκι. Έχει ζεστό, γενικά όμως το σπίτι έχει καλή αύρα, αν κ μικρό, νιώθω ότι είναι αρκετό για μένα.

Πείνασα, πάω να μαγειρέψω, έχω ραδιόφωνο στις 6 κ έχω καλεσμένο τον .... να τα πούμε στον αέρα..

Έβαλα φωτό από το καλοκαίρι. Όλοι μιλάμε ήδη για το καλοκαίρι. Μυρίζει άνοιξη σιγά σιγά....μμμμμ!!