διήγημα 2

Περπατούσα εκείνο το πρωί σαν χαμένος, από το όνειρο της προήγουμενης νύχτας. Εντάξει και άλλες φορές είχα δει παρόμοια όνειρα με ανθρώπους που δεν γνώριζα, τοπία που δεν έχω ξαναπάει, αλλά αυτό.... Αυτήν την φορά ήταν διαφορετικό, πιο glamour... Βρισκόμουν σε ένα κρουαζιερόπλοιο μαζί με την Lauren Bacol και την Odrey Heybord και βουτούσαμε στην θάλασσα με εκείνα τα 50’ς μαγιό. Τότε τον είδα, καστανοκόκκινα μαλλιά σαν στάχυα στους αγρούς, λίγο πριν μπει ο Αύγουστος, μάτια μελαγχολικά, δέρμα άσπρο με φακίδες, μουστάκι κ μούσι και τι παράξενο μου άρεσε, φορούσε άσπρο πουκάμισο κ παντελόνι. Μου ήρθε στον νου τα λινά ρούχα του πατέρα μου και με περίμενε κάτω από την θάλασσα, γιατί τελικά δε ήταν θάλασσα, αλλά μια μεγάλη πισίνα σαν θάλασσα. Έτρεξα κάτω στα αποδυτήρια και τον βρήκα να με περιμένει με γυρισμένη την πλάτη κοιτάζοντας από το παράθυρο. Οι ακτίνες του ήλιου χρυσάφιζαν τα μαλλιά του και έμοιαζε σαν άγιος Δεν γύρισε το κεφάλι και προχώρησα προσεκτικά μην τον τρομάξω. Παρατηρούσα τον χώρο, είχε αλλάξει και έμοιαζε περισσότερο σαν νοσοκομείο, μου ήρθε σαν σκέψη το Σωτηρία ή το Ιπποκράτειο, ή και το σανατόριο στις άλπεις, νοσοκομεία που γνώριζα καλά. Όταν έφτασα δίπλα γύρισε και με κοίταξε. Καθίσαμε δίπλα δίπλα και κοιταζόμασταν σαν να ήμασταν χρόνια ερωτευμένοι. Τα χέρια μας είχαν δεθεί σαν δύο φίδια που πάλευαν αιώνια. Ένιωσα την ανάσα του κοντά στον λαιμό μου, το δέρμα μου υγρό. Αφέθηκα στην μαγεία του έρωτα. Δεν φορούσα το 50’ς μαγιό, αλλά ένα μπλουζάκι πράσινο και ένα σαλβάρι από το Μπαλί. Δεν μιλούσαμε δεν ήταν απαραίτητο, μιλούσαν τα μάτια μας, τα φιλιά μας. Ξαπλώσαμε στο πάτωμα , ίσως είχαν περάσει πολλές ώρες, ίσως και ημέρες. Ο ήλιος ήταν πάντα εκεί κάτω από την πισίνα, όλα γινόντουσαν αργά , νωχελικά, αλλά τόσο τρυφερά.. Ξύπνησα, ένιωθα σαν ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί, ήταν δύο μεσημέρι Ντύθηκα, τάισα την γάτα μου και βγήκα έξω, μια δύναμη με τραβούσε έξω. Μπήκα στο λεωφορείο, έβγαλα το walkman πάτησα το play και κοιτάζονταν έξω άκουγα μουσική. Γύρισα το κεφάλι μου να παρατηρήσω τους συνεπιβάτες μου - πάντα το κάνω - και εκεί μέσα στο πλήθος τον είδα!!! ξαφνιάστηκα, τον είδα και με είδε, ξεροκατάπια και γύρισα το κεφάλι ένιωθα την ανάσα του και ας καθόταν μακρύα μου. Γύρισα και τον κοίταξα, είχα ακόμα δύο στάσεις για να κατέβω στο τέρμα, ξανακοίταξα δεν είχε κατέβει. Λίγο πριν το τέρμα πήγα κοντά του και του είπα “Δεν θα το πιστέψεις, αλλά σε ερωτεύθηκα στο χθεσινό μου όνειρο” 6 - ΦΕΒΡ - 1997